Afgelopen vrijdagmiddag (22-02-2019) zat ik met mijn collega Edwin in de Kiosk in Loon op Zand een biertje te drinken en van de heerlijke goulash bitterballen te genieten na een bewogen week. Het bedrijf waar ik werk, had eindelijk het slechte nieuws naar buiten gebracht; Er vervallen 111 “FTE’s” (Full Time Employees) en 80 hiervan zullen echt ontslag krijgen. Het deel waar de grootste klappen gaan vallen is waar wij werkzaam zijn. Al met al onzekere tijden tot eind maart. “Een mooi verjaardagscadeau”; vertelde ik cynisch tegen mijn collega. Ik ben namelijk eind maart jarig. Het was die vrijdag voorpaginanieuws in het Brabants Dagblad.
Het gekke was dat ik die vrijdag ook een kreng van een storing in de installatie, waar ik verantwoordelijk voor ben, heb kunnen vinden en onderbouwen. Deze klacht was al enkele maanden af en toe aanwezig en zorgde voor vele hoofdbrekens. Deze “finding” vierden we natuurlijk die middag, niet de mineur die als eerste genoemd werd. Ik had het erover dat ik op een mailtje van het NIHM zat te wachten. Ik had, na het opvragen van de stamgegevens van mijn opa, een antwoord van hen terug gehad dat de gevraagde gegevens opgezocht en opgestuurd zouden worden. Elke dag keek ik op de smartphone of er mail van hun was. Die dag had ik het nog niet gedaan, dus klikte ik maar eens weer op het mail icoontje ……………… en daar stond het bericht ineens. Als bijlage twee PDF’jes met de stamkaartgegevens. Wat een timing.
Bier, bitterballen en een nieuwe openbaring over mijn opa’s verleden…… al de aankomende sores was even vergeten. Hier al een nieuw hoofdstukje.
Oja…. Ondertussen houdt onze parkiet “Lucky” mij gezelschap tijdens het typen.
Veel plezier.